Update
Inderdaad was de gouden plak van Kjeld Nuis het moment waarna Alex zich weer wat fitter ging voelen. Hij heeft zich gedoucht, aangekleed en de dag verder rustig doorgebracht.
Alex vindt het altijd vervelend als hij lang in bed heeft gelegen om dan 's avonds vroeg naar bed te gaan. Dit komt voornamelijk omdat hij het buitengewoon rot vindt om 's nachts wakker te zijn en niet meer te kunnen slapen. Dat begrijp ik volkomen, want de nacht voelt dan onheilspellend in plaats van rustig en vredig. Je gedachten nemen een loopje met je en er is nauwelijks afleiding om die gedachten weer in goede banen te leiden..
Toch zijn we halverwege Eva Jinek vast onze echtelijke sponde ingedoken en hebben nog wat tv gekeken. Ik denk dat we ongeveer ruim een uur in bed lagen te slapen toen ik opeens, in mijn slaap, voelde hoe Alex mij vast pakte. Ik werd wakker en hoorde hem iets onverstaanbaars zeggen. Mijn eerste gedachte was dat hij een angstdroom had. Maar toen ik het licht aandeed en tegen hem ging praten bleek dat weer zijn spraak was aangetast. Ook was hij misselijk. Hij was gelukkig wel heel helder en verder goed alert.
In mijn ene hand had ik mijn telefoon en belde ik 112 terwijl ik met mijn andere hand de brace van mijn been rukte (knieletsel) en mij uit mijn pyjama wurmde. Ik gaf alle gegevens door terwijl ik Alex in de gaten hield. Onderwijl trok ik mijn gewone kleren aan en rende ik naar beneden om de voordeur alvast te openen zodat de ambulance medewerkers in een ruk door naar boven , konden lopen.
In de VU was alles vanuit de ambulance doorgegeven zodat Alex direct de CT-scan ingeschoven werd terwijl de neuroloog al klaar stond.
Gelukkig stabiliseerde Alex en ging hij weer beter praten. In de ambulance was dat al merkbaar en dat zette door in het ziekenhuis. Toch moest het protocol worden gevolgd en de controles worden uitgevoerd. De bloedwaarden bleken allemaal goed te zijn en de controles waren ook in orde met uitzondering van de bloeddruk. Die was bij binnenkomst loeihoog, extreem maar zakte, gedurende ons verblijf in het ziekenhuis, bij iedere meting omlaag
De conclusie van de neuroloog is dat het een TIA is geweest. Wij zijn natuurlijk vooral opgelucht dat Alex in de vroege ochtend weer mee naar huis mocht. Het gaat goed met hem. De vermoeidheid zorgt ervoor dat hij zijn rust neemt. Verder hebben we natuurlijk veel vragen. Die zullen we bespreken met de artsen. 6 maart wordt er weer een MRI van het hoofd gemaakt. Misschien dat dit ons nog wat duidelijkheid zal verschaffen. Voornaamste is dat Alex zich weer wat beter voelt..
